Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Gdy opowiadałem na targach poznańskich o piwie w literaturze polskiej i czeskiej, zastanawiałem się, jaki browar miał największe szanse na to, żeby dorównać tym wszystkim legendarnym pilznerom od Hrabala i bockom Tomasza Manna. O piwie drozdowskim Żeromski pisał, że smakowało
Gdy upadł mur berliński miałem 8 lat. Nie miałem wtedy pojęcia, że burzenie muru ma wymiar symboliczny i że oznacza koniec zimnej wojny. Później okazało się, że wraz z wolnymi wyborami w Polsce i Jelcynem na czołgu w sypiącym
Budownictwo społeczne nie cieszyło się hojnym wsparciem ani jednego resortu sprawującego władzę w Polsce po 1989 roku. Dużo łatwiej i wygodniej było postawić na narrację-samograj, głoszącą że kupno mieszkania na kredyt to droga do dorosłości (dla klienta) i do pełnej
Nieczęsto zdarza się, że literacki reportaż jest tak przygnębiający, jak Czarnobylska modlitwa Swietłany Aleksijewicz. Tak zwani Likwidatorzy, czyli ludzie walczący ze skutkami wybuchu elektrowni atomowej w Czarnobylu, zapłacili ogromną cenę za uratowanie Wschodniej Europy (a być może nie tylko Wschodniej)
Gdy widzę w telewizji operację, zamykam oczy i zmieniam kanał. Obejrzałem kilka odcinków Ostrego Dyżuru, ale sceny ze skalpelem jakoś przeoczyłem. Widziałem nawet cały pierwszy sezon The Knick, serial genialny, ale sceny operacji pamiętam jak przez mgłę (żona mówi, że
Literacka Nagroda Nobla w 2015 roku była ogromnym zaskoczeniem – po raz pierwszy od wielu lat przyznano ją osobie, którą do tej nagrody od dawna typowano. Nie bez znaczenia był tu zapewne kontekst polityczny. Reportaże Swietłany Aleksijewicz bardzo
