Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Jante to kraina wyobrażona, przestrzeń kultowej duńskiej powieści i rewers hygge. Szukanie Jante to próba namacania skazy na idealnym obrazku duńskiej idylli społecznej. Jest w tym i kompleks polski, i fascynująca historia. Dekadę temu szaloną popularnością cieszyły się szwedzkie i
Książka Nikki Meredith to trochę reportaż o morderczyniach z Rodziny Mansona, a trochę esej o naturze zła. Poszatkowana konstrukcja Ludzkich potworów opiera się na takiej właśnie logice — raz reportaż, raz esej. Po kilka stron. Właściwie ta fragmentaryczna kompozycja jest największym
Przy lekturze tej książki uświadomiłem sobie, że bez programu Apollo nie byłoby masy dobrej muzyki. Od Space Oddity i Ciemnej strony księżyca po space rock i ambient. To właściwie taka uwaga na marginesie, jednak trochę związana z koncepcją książki Księżycowy
Reportaż Joanny Gierak-Onoszko o przymusowej ewangelizacji rdzennych mieszkańców Kanady ukazał się chwilę po filmie Tylko nie mów nikomu. Wspólny mianownik to molestowanie seksualne dzieci i systemowe ukrywanie pedofilii przez kler. Chociaż nie to jest nadrzędnym tematem reportażu 27 śmierci Toby’ego Obeda.
LeDuff ma u mnie duży kredyt za niezłą książkę Detroit o mieście-bankrucie, więc kolejne łykam w ciemno. Shitshow! to właściwie sequel Detroit, tyle że z poszerzeniem perspektywy na inne zakątki Stanów. To jest książka z tezą. Brzmi ona tak: wybór
W najnowszym reportażu Paweł Smoleński wraca do tematyki konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Tym razem jest to podróż po Judei i Samarii — rzeczywistych i tych z przekazów starotestamentowych. Paweł Smoleński jest wytrawnym znawcą tematyki bliskowschodniej, co gwarantuje czytelnikowi rzetelność reporterskiej roboty i
Wykopany z archiwum przez Dowody na Istnienie reportaż o epidemii czarnej ospy we Wrocławiu (pierwsze wydanie ukazało się w 1965 roku) to tekst, który trzyma w napięciu jak najlepszy thriller. Zapomnijcie o tym, jak ziewaliście przy Dżumie. Pewnie, że można
Najnowszy zbiorek reportaży z Czarnego wypełniły w całości teksty dwóch dziennikarzy, Piotra Lipińskiego i Michała Matysa, drukowane w “Gazecie Wyborczej” w latach 90. Zebrane w całość, tworzą coś w rodzaju szkicu do portretu epoki przejściowej. Właśnie najbardziej wyrazistym wrażeniem
Nowy zbiór kresowych reportaży z Czarnego to sześć krótkich opowieści o niezrealizowanych do końca marzeniach z okresu II RP — m.in. o porcie śródlądowym, południowym kurorcie i wschodniej twierdzy. Od razu trzeba zaznaczyć — Wieża Eiffla nad Piną to sześć
Komeda. Osobiste życie jazzu to bardzo wnikliwy, pisany z ogromną wrażliwością i reporterską wnikliwością portret legendy polskiego jazzu. A przy okazji coś więcej — szeroka panorama życia społecznego i kulturalnego lat 50. i 60. w Polsce.
