Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Komeda. Osobiste życie jazzu to bardzo wnikliwy, pisany z ogromną wrażliwością i reporterską wnikliwością portret legendy polskiego jazzu. A przy okazji coś więcej — szeroka panorama życia społecznego i kulturalnego lat 50. i 60. w Polsce.
Mam taki problem z ważnymi i naprawdę ważnymi książkami, że zawsze je czytam z dużym poślizgiem. Może trochę podświadomie czekam, aż na jakichś blogach i na opiniotwórczych portalach ktoś napisze, że nie ma co się katować, że tę traumę już
