Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Debiutancka powieść Mirandy July przypomina mi feministyczną odpowiedź na Fight Club Palahniuka, a jej bohaterka to siostra Tylera Durdena na porodówce. Ze wszystkimi plusami i minusami tej historii. Nic rewolucyjnego, a jednak cieszy. No dobrze, za mocno upraszczam. W Pierwszym
Disrupted. My Misadventure in the Start-Up Bubble Dana Lyonsa to autentyczna historia faceta, który został wyrzucony z “Newsweeka” w ramach cięcia kosztów (bo miał 51 lat), a który nie był w ciemię bity i postanowił zatrudnić się w startupie technologicznym.
Rolą literatury od zawsze było przepracowywanie traum, dlatego kryminał obyczajowy Marynarka Mirosława Tomaszewskiego ma szansę na kilka zdań w jakimś nienapisanym jeszcze skrypcie do polskiej literatury najnowszej. Choćby ze względu na wielkie ambicje. Marynarka Tomaszewskiego to niby to zwykła fabuła sensacyjna,
Ważna lektura na trudne czasy. Sándor Márai mógłby być węgierskim Proustem, gdyby nie II wojna światowa. Niemiecka okupacja Węgier sprawiła, że w kilka miesięcy świat Máraiego, czyli konserwatywno-demokratyczna kultura mieszczańska, przestał istnieć. A to, co ocalało po holokauście, rządach
Przyjął się powszechnie taki stereotyp, że najlepszy Proust to ten przełożony przez Boya, a resztę się doczytuje z poczucia obowiązku. W ogóle od piątego tomu zaczyna się spadek formy, bo środkowe części cyklu, zwłaszcza Stronę Guermantes oraz Sodomę i Gomorę,
Piąty tom W poszukiwaniu straconego czasu to spore wyzwanie dla tych czytelników, którzy mają ambicję przeczytać cykl Prousta w całości. Niby jesteśmy za półmetkiem, już witamy się z gąską, a jednak nie ma lekko. Bo to pierwszy z trzech tomów,
Czwarty tom W poszukiwaniu straconego czasu to moment kulminacyjny całego cyklu Prousta. Z całą pewnością miał on ogromne znaczenie dla autora, bo to w Sodomie i Gomorze w pełnej krasie prezentuje się najważniejszy – obok Marcela – bohater dzieła. Mowa
Strona Guermantes, czyli trzeci tom W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, to chyba najnudniejsza część cyklu. Przynajmniej jak dotąd, bo jeszcze cztery przed nami. Nie ma zatem sensu silić się na recenzję. Lepiej opowiem Wam o antysemityzmie. Tzw. afera Dreyfusa przeszła
Na co dzień w pracy zajmuję się marketingiem internetowym. W związku z tym wśród moich zainteresowań jest tzw. bounce rate. To nic innego jak współczynnik odrzuceń w Google Analytics, który mówi jak duży odsetek użytkowników weszło na moją stronę, a
