Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
U Greków mieliśmy do czynienia z winą tragiczną, zesłaną z woli bogów, a w literaturze najnowszej — z winą dziedziczną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. To niby żadne odkrycie, że traumy się dziedziczy. Wiemy to dobrze z literatury poświęconej holocaustowi
Co prawda wszystko wskazuje na to, że cały świat stał się ostatnio strefą kryzysu, jednak reportaże Bauera pokazują, że jest inaczej, a kolejka w Biedrze to nie jest prawdziwa katastrofa. Bardzo mocna lektura na trudne czasy. Nie ukrywam, że akurat
Powieść Ewy Schilling to taka dystopia ukazująca Polskę pod rządami teokratów, ale właściwie bardziej satyra społeczna. Satyra na polską świętoszkowatość. Pierwsza wersja tekstu powieści miała powstać ponad 12 lat temu, ale pisarka opublikowała Nadfiolet dopiero teraz, we własnym, małym wydawnictwie
Kilkanaście reportaży rosyjskiej dziennikarki śledczej, Jeleny Kostiuczenko, właśnie wyszło w polskim przekładzie nakładem Czarnego. To dobra robota dziennikarska i garść niepokojących sygnałów z Rosji. Niepokojących, bo skupiających się albo na patologiach społecznych (przemoc, prostytucja, narkotyki, gangsterka, homofobia), albo na konfliktach zbrojnych
