Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Wydany właśnie w polskim przekładzie zbiór opowiadań Podróż zimowa Cabrégo charakteryzuje dokładnie to samo, co jego powieści — z jednej strony intelektualną ciągotę do konceptu jako budulca utworu literackiego, a z drugiej skłonność do łatwych wzruszeń. Ogólnie wypada na plus,
Przekłady piosenek-wierszy Boba Dylana autorstwa Filipa Łobodzińskiego odbiły się sporym echem wśród czytelników. Bo Dylan (za co ten Nobel?). Bo Łobodziński (co to za przekłady niepodobne do niczego?). I dobrze. Warto poczytać i posłuchać Dylana, nawet jeśli się go nie
Nowy reportaż śledczy Łazarewicza tym razem poświęcony jest procesowi stulecia, który odbył się w dwudziestoleciu międzywojennym. Sprawa Gorgonowej rozpalała wtedy emocje jeszcze większe, niż zaginięcie Ewy Tylman i morderstwo Madzi z Sosnowca. Łazarewicz bada nie tylko kulisy morderstwa i procesu,
To było do przewidzenia. Krzysztof Varga w Sonnenbergu łączy w spójną całość oba nurty swojej twórczości — banalistyczną powieść warszawską i węgierską eseistykę. Wyszła mu duża powieść o Budapeszcie — i bardzo dobrze. W Sonnenbergu można znaleźć wszystko, co charakterystyczne
Debiutancki Szpadel Lize Spit oryginalnie wydany w Belgii w 2016 roku to gorący i mocno dyskutowany tytuł, a jednocześnie okazja do przyjrzenia się z bliska młodej literaturze flamandzkiej. Ta książka jest jak sludge metal — przyciąga, przygnębia, a na koniec
Please kill me to historia punk rocka opowiedziana przez legendy gatunku, m.in. Velvetów, Iggy’ego Popa, Patti Smith, Ramonesów. Jest bezczelna, chaotyczna, wulgarna — i dlatego czarująca, jak sam punk rock. Dobrze, że wreszcie można ją przeczytać po polsku. Oczywiście to
Trudno o książkę bardziej na czasie. Równo 50 lat po antysemickiej nagonce, w wyniku której Polskę opuściło kilkadziesiąt tysięcy Żydów, znowu wypuściliśmy demony z szafy. Grynberg przypomina, do czego to może doprowadzić. Księga Wyjścia nie jest krzepiącą lekturą. Dziesiątki rozmów
Legendarny śpiewak z Nashville opowiada w swojej autobiografii w bardzo amerykański, bardzo południowy sposób — ględzi jak stary farmer. Czasami wciąga słuchacza do swojego świata, ale częściej po prostu przynudza. Wysłuchacie dziada do końca? Mnie się udało. W ogóle
Książka z niby-Warszawą bez Pałacu Kultury i biustem w gorsecie na okładce bombarduje swoją obecnością zewsząd — od Instagrama po Biedronkę. I w sumie nie przeszkadza mi to, bo Jak zawsze Miłoszewskiego to pop, ale dobry. Chociaż wcale nie musiało
Drugi tom Dziennika Máraiego to świadectwo poszukiwania sensu w świecie po katastrofie, najpierw na emigracji we Włoszech, a później w Nowym Jorku. Węgierski Mistrz znajduje lekarstwo na rozpacz, ale przy okazji się radykalizuje. Dla Máraiego katastrofą był całkowity upadek cywilizacji
