Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
U Greków mieliśmy do czynienia z winą tragiczną, zesłaną z woli bogów, a w literaturze najnowszej — z winą dziedziczną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. To niby żadne odkrycie, że traumy się dziedziczy. Wiemy to dobrze z literatury poświęconej holocaustowi
Reportaż o Rossie Ulbrichcie — twórcy darknetu — czyta się jak dobry kryminał. W napięciu i jednym tchem. I to właściwie mogłoby służyć za najlepszą rekomendację. Książkę Nicka Biltona połknąłem na kilka dłuższych przysiadów, czego wcale nie da się wytłumaczyć
Nominowana do tegorocznego Bookera krótka powieść irlandzkiego pisarza to literatura przyjemna, bo ciekawa językowo. Świata nie zmieni na lepsze, ale bywa, że daje trochę uśmiechu, a to teraz ważne. Mi to pasuje, bo niespecjalnie gustuję w modnym ostatnio w Polsce
Co prawda wszystko wskazuje na to, że cały świat stał się ostatnio strefą kryzysu, jednak reportaże Bauera pokazują, że jest inaczej, a kolejka w Biedrze to nie jest prawdziwa katastrofa. Bardzo mocna lektura na trudne czasy. Nie ukrywam, że akurat
Powieść Ewy Schilling to taka dystopia ukazująca Polskę pod rządami teokratów, ale właściwie bardziej satyra społeczna. Satyra na polską świętoszkowatość. Pierwsza wersja tekstu powieści miała powstać ponad 12 lat temu, ale pisarka opublikowała Nadfiolet dopiero teraz, we własnym, małym wydawnictwie
Krótka powieść z czterema zaledwie akapitami, z czego trzy zajmują pół pierwszej strony, formalnie nawiązuje do struktury Wariacji Goldbergowskich w wykonaniu Glenna Goulda. I jest o Glennie Gouldzie, choć to właściwie Gould wyobrażony. Te dwieście stron z małym okładem, na
Kilkanaście reportaży rosyjskiej dziennikarki śledczej, Jeleny Kostiuczenko, właśnie wyszło w polskim przekładzie nakładem Czarnego. To dobra robota dziennikarska i garść niepokojących sygnałów z Rosji. Niepokojących, bo skupiających się albo na patologiach społecznych (przemoc, prostytucja, narkotyki, gangsterka, homofobia), albo na konfliktach
Po niewielkiej, ale cieszącej oko broszurce poetyckiej Tańczę boso wreszcie nadszedł czas na pełnowymiarową książkę poetycką z przekładami piosenek Patti Smith pióra Filipa Łobodzińskiego. Żeby to było od początku jasne — Nie gódź się to bardzo piękna książka z rockową
Wydany ostatnio po polsku wybór felietonów Máraiego z lat 1936–1943 jest lekturą ważną, bo niepokojąco aktualną. Przedwojenne przestrogi dla Europy to nadal świeże, mimo dystansu czasowego, pytania o europejską tożsamość pośród nacjonalizmów. Przynajmniej kilka spośród zgromadzonych w tomiku tekstów może
Pierwszy tom Baśnioboru to sprawnie skomponowane i urzekające fantasy dla dzieci w przedziale od czwartej do szóstej klasy podstawówki. Starszym czytelnikom mogą przeszkadzać liczne klisze z klasyki gatunku i natrętny dydaktyzm. Do zaznajomienia się z przygodami Kendry i Setha w
