Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Późny debiut (autor już pod pięćdziesiątkę), za to dopracowany i o czymś ważnym, co nie jest wcale normą. Tragikomiczna opowieść o alkoholizmie, bez moralizatorstwa i bez ekshibicjonistycznego rwania szat.
Wyciągnięta z archiwów powieść czeskiego pisarza, choć napisana na emigracji po niemiecku. Z 1974 roku. Jak się okazuje, porywająca i hipnotyzująca. Śmiech, nostalgia za minionym blaskiem belle epoque i dojmujący smutek.
Kilka prostych opowieści o zupełnie zwyczajnych ludziach, zazębiających się, bo to ładnie i z gracją, czasami trochę zabawnych, ale głównie jednak melancholijnych, jak z filmów Petra Zelenki.
Po dłuższej przerwie nazbierało mi się parę nowości. Na pierwszy ogień nowa powieść ze Słowacji — dialog z Procesem przeniesiony we współczesność, do słowackiej kliniki zdrowia psychicznego.
Na pierwszy rzut oka niepozorna książeczka sympatycznego czesko-niemieckiego pisarza okazuje się jedną z najlepszych środkowoeuropejskich powieści o schyłku komunizmu i czasach po transformacji widzianych przez zwykłych, szarych ludzi.
Książkowe Klimaty wydały nową książkę Tatiany Țîbuleac w kooperacji z Noir Sur Blanc. Dobre labele, a literaturę środkowoeuropejską czytam z przyzwyczajenia od lat, więc zajrzałem.
Czeski prozaik Jaroslav Rudiš napisał książkę non fiction o swojej największej miłości — kolei. Rozkładach jazdy, lokomotywach, składach, torach, dworcach i dworcowych knajpach.
Tym razem dwie książki, jedna grubaśna, a druga bardzo chudziutka. Trieste Centrale to niby tylko suplement, za to bardzo stylowo wydany, z ładnymi ilustracjami. A Ostatnia podróż Winterberga jest powieścią bardzo uroczą.
Czeski dramat w zaświatach — to brzmi dobrze. W jakimś czyśćcu czyszczą się: Virginia Woolf, Sylvia Plath i Ivana Trump. Muszą przemielić, zjeść i przetrawić swoją spuściznę literacką i to też brzmi dobrze.
Powieść z Czeskich Budziejowic, a ja bardzo lubię Czeskie Budziejowice. I smutna, i zabawna. I straszna, bo o śmierci, i przyjemna, bo o miłości. Strzałeczka wychyla się raz w jedną, raz w drugą stronę.
