Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Pisarka już znana i ceniona (za opowiadania oraz dramaty), ale powieść pierwsza w dorobku. I jest to rzecz udana, wykorzystująca klasyczny schemat powieści grozy o nawiedzonym domu, ale mówiąca o czymś innym.
Głośny debiut Lauren Groff to coś pomiędzy Scenami z życia małżeńskiego Bergmana (choć bardziej tej nowej, serialowej wersji) i grecką tragedią, zasygnalizowaną w tytule. Raczej proza życia, ale z przyjemnym klasycznym sznytem.
Niedużych rozmiarów książeczka, a w środku aż trzy jeszcze mniejsze, oryginalnie wydawane osobno, czyli trzy w cenie jednego. Dobra formuła jak na książkę wypełnioną przez obserwacje z supermarketów.
Tyle razy narzekałem, że współczesna literatura skandynawska jest nudna, a północnoeuropejski hiperrealizm zniechęca mnie do czytania nowych książek w ogóle. Przepis doskonały Lindgrena jest na dokładnie przeciwległym biegunie.
Między starożytnymi Chinami doby Konfucjusza a współczesnym Dublinem, z wizytami w Dublinie i Sztokholmie — to ramy czasowoprzestrzenne opowiadań ze zbiorku Yan Ge. Ja jak zwykle wolę odległą przeszłość.
Księżyk nadal zapełnia dziury w historii polskiego undergroundu. Po rewelacyjnej Dzikiej rzeczy poświęconej okresowi transformacji sięgnął po postpunk ze schyłkowego PRL‑u. Dla miłośników muzyki rzecz obowiązkowa.
Wciągająca, poruszająca i dyskretnie piękna powieść o uchodźcach z Tybetu. Od ucieczki przed Chińczykami w 1960 roku do współczesnej enklawy w Nepalu. Plus losy dwóch kobiet, które wylądowały w Kanadzie. Jestem oczarowany.
Późny debiut (autor już pod pięćdziesiątkę), za to dopracowany i o czymś ważnym, co nie jest wcale normą. Tragikomiczna opowieść o alkoholizmie, bez moralizatorstwa i bez ekshibicjonistycznego rwania szat.
Kolejny zbiorek opowiadań amerykańskich, jak zwykle stylowo wydany, z obrazem na okładce. Tym razem tekstów jest zatrzęsienie, choć niektóre to mikroformy. Ciekawe konceptualnie, w treści minimalistyczne.
Jeszcze jedna autobiografia intelektualna i duchowa pisarki, najbardziej zbliżona formalnie i treściowo do książek Annie Ernaux. Warta uwagi, bo w skrajnie szczery sposób opowiada o leczeniu psychiatrycznym i ginekologicznym według norm powojennych. Jest to wstrząsające.
