Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Powieść-poemat słabo dotąd w Polsce znanej, za to popularnej za Oceanem poetki to pozycja wyjątkowej urody. Wiersz sam się czyta, wzrusza, uwodzi, w dodatku każe przyglądać się jednocześnie mitom starożytnym i współczesnym.
Po niewielkiej, ale cieszącej oko broszurce poetyckiej Tańczę boso wreszcie nadszedł czas na pełnowymiarową książkę poetycką z przekładami piosenek Patti Smith pióra Filipa Łobodzińskiego.
Pisane w ostatnich latach przed śmiercią wiersze Ursuli K. Le Guin będą odczytywane jako liryczne pożegnanie. Nic dziwnego — powstały u progu dziewiątej dekady życia autorki Ziemiomorza. Ale warto też spojrzeć na nie pod innym kątem — jako zapis zmagań
Ciechowski wielokrotnie powtarzał, że nagrywa płyty po to, by nie być zmuszonym do wydawania tomików z wierszami. Wreszcie doczekał się pięknej antologii. I to nie byle gdzie, bo w Biurze Literackim. Nie wiem, czy to przypadek, że Obcy astronom ukazał
Po dwóch powieściach Nick Cave publikuje trzecią (nie licząc piosenek wydanych w postaci tomików) książkę, tym razem zawierającą pisany w trasie koncertowej wizyjny poemat Pieśń torby na pawia. I choć Cave’owi-literatowi wciąż daleko do Rimbauda z Sezonu w piekle, jest
Przekłady piosenek-wierszy Boba Dylana autorstwa Filipa Łobodzińskiego odbiły się sporym echem wśród czytelników. Bo Dylan (za co ten Nobel?). Bo Łobodziński (co to za przekłady niepodobne do niczego?). I dobrze. Warto poczytać i posłuchać Dylana, nawet jeśli się go nie lubi.
