Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Powieść O zmierzchu Therese Bohman to stylowy nokturn nawiązujący do stylu i nastrojów fin de siècle’u, ale z fabułą osadzoną w naszych czasach. Ładny, melancholijny, ale z mało pogłębionymi refleksjami. Jak na fin de siècle przystało. Zaczynam od estetyki, bo
Realistyczne arcydzieło Lwa Tołstoja to literacki szczyt szczytów, więc trudno powiedzieć o nim cokolwiek nowego. A jednak ponowne zderzenie z Anną Kareniną skłania mnie do nostalgicznego wniosku — jaka szkoda, że nasza Lalka nie wskoczyła na jej miejsce w kanonie
Wydana po raz pierwszy w 2012 roku książka Macierzyństwo non-fiction musiała cieszyć się ogromnym zainteresowaniem, skoro Czarne właśnie wypuszcza drugą edycję. To najlepszy dowód na to, że rodzicielstwo nie wygląda tak jak w kolorowych magazynach z uśmiechniętymi bobasami. Bo nie
Może jestem trochę niemodny, ale traktuję feminizm poważnie. Nie zbywam tematu głupimi żartami o wnoszeniu jakiejś lodówki na siódme piętro ani głupim chichotem. Nie wygaduję też bzdur o rzekomym planie karmienia moich dzieci w przedszkolu filozofią gender, a wręcz przeciwnie
Southern trees bear a strange fruit, Blood on the leaves and blood at the root W końcu można przeczytać po polsku legendarną autobiografię Lady Day. A właściwie częściowo spreparowaną autobiografię, w końcu tak naprawdę jej autorem jest William Dufty, który wysłuchał cierpliwie
Triumfalny powrót do karmienia piersią obserwowany od około 20 lat w kulturze Zachodu to zjawisko, które z pozoru nie powinno budzić niczyich zastrzeżeń. Bo przecież w ten sposób matka daje dziecku wszystko, co najlepsze – pokarm o jakości gwarantowanej przez
