Recenzje książek dobrych, złych i brzydkich. Bez zdjęć z latte przy kominku i bez śmiesznych kotków. Sautée z solą i pieprzem.
Pozycja z półki: Książki, Których Nikt Nie Czyta. Ostatnie dokończone arcydzieło Tomasza Manna, nie licząc powieści łotrzykowskiej “Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla”, jest zadziwiającym studium całkowitego wyparcia rzeczywistości.
Stary, XIX-wieczny przekład Wilhelma Meistra jest już pozycją tylko dla historyków języka, zatem nowe tłumaczenie Wojciecha Kunickiego i Ewy Szymani przybliża tekst słabo znany, a właściwie nieznany. Na polonistyce przynajmniej nie wspominaliśmy o klasycznej powieści Goethego ani słowem. Pewnie na
Co prawda wszystko wskazuje na to, że cały świat stał się ostatnio strefą kryzysu, jednak reportaże Bauera pokazują, że jest inaczej, a kolejka w Biedrze to nie jest prawdziwa katastrofa. Bardzo mocna lektura na trudne czasy. Nie ukrywam, że akurat
Reportaż Wolfganga Bauera o zbrodniach Boko Haram ukazał się w Polsce bardzo szybko, zaledwie w kilka miesięcy po wydaniu niemieckiego oryginału. Znakomicie, bo to bardzo ważny tekst. Trudno o ważniejsze i bardziej aktualne. Najpierw depesze z Syrii autorstwa Janine di
Gdy upadł mur berliński miałem 8 lat. Nie miałem wtedy pojęcia, że burzenie muru ma wymiar symboliczny i że oznacza koniec zimnej wojny. Później okazało się, że wraz z wolnymi wyborami w Polsce i Jelcynem na czołgu w sypiącym
Gdy widzę w telewizji operację, zamykam oczy i zmieniam kanał. Obejrzałem kilka odcinków Ostrego Dyżuru, ale sceny ze skalpelem jakoś przeoczyłem. Widziałem nawet cały pierwszy sezon The Knick, serial genialny, ale sceny operacji pamiętam jak przez mgłę (żona mówi, że
Franz Kafka poddaje się zabiegom elektrycznym aplikowanym na zmianę z polewaniem zimną wodą podczas kuracji w sanatorium w Rivie. Stendhal obserwuje pole, na którym przed piętnastoma miesiącami odbyła się bitwa pod Marengo – uschłe drzewa i bielejące kości mówią przyszłemu
Współczesny postawangardowy kompozytor, zbijający niezłe kokosy na tworzeniu muzyki do seriali telewizyjnych, staje w obliczu niesłychanego dylematu – czy piękna młoda dziewczyna, która się wprasza do jego mieszkania, może być przypadkiem jego córką? Nie jest to całkiem nieprawdopodobne, gdyż kompozytora łączył
Paul Bereyter jest młodym niemieckim nauczycielem, jednak po ogłoszeniu ustaw norymberskich nie może wykonywać zawodu, bo jest w jednej czwartej Żydem. Z niewytłumaczalnych powodów Paul przenosi się w 1939 roku do Berlina, gdzie pracuje jako pomoc biurowa w warsztacie, ale szybko
