literatura europejska

O nudzie i pamięci czytelnika, czyli “Piękna młoda żona” Tommy’ego Wieringi

Wieringa - Piękna młoda żona

Z lite­ra­tu­rą nider­landz­ką mam taki sam pro­blem, jak ze skan­dy­naw­ską — kom­plet­nie nie pamię­tam żad­nej z ksią­żek po upły­wie trzech mie­się­cy. Pięk­na mło­da żona Wie­rin­gi tego nie zmie­ni. Przy­po­mnia­łem sobie o tym pisa­rzu tyl­ko dzię­ki Wiki­pe­dii. Po pro­stu zaczą­łem szperać,

Lizaki to czysta chemia, czyli “Tirza” Arnona Grunberga

Arnon Grunberg - Tirza

Zaczy­na się jak Sce­ny z życia mał­żeń­skie­go Berg­ma­na, a koń­czy jak Cze­ka­jąc na bar­ba­rzyń­ców Coet­ze­ego. Tirza Arno­na Grun­ber­ga to książ­ka iry­tu­ją­ca, nie­przy­jem­na, wytrą­ca­ją­ca ze stre­fy kom­for­tu — a do tego zna­ko­mi­cie napi­sa­na. Wła­ści­wie to już dru­ga książ­ka z krę­gu literatury

Zmierzch kultury mieszczańskiej, czyli “Maruderzy” Sándora Máraiego

Marai "Maruderzy" - recenzja książki

Ostat­ni tom Dzie­ła Gar­re­nów Sán­do­ra Mára­ie­go to zwień­cze­nie cyklu, sym­bo­licz­na klam­ra zamy­ka­ją­ca histo­rię węgier­skich Bud­den­bro­oków, ale też dłu­gi opis nazi­stow­skie­go wie­cu i prze­mó­wie­nia Hitle­ra w Ber­li­nie. Nie­zwy­kły i bez pre­ce­den­su w lite­ra­tu­rze XX wie­ku. Cykl powie­ści o Gar­re­nach czy­ta­łem jakieś 5–6

Pisarz na kozetce, czyli “Historia przemocy” Édouarda Louisa

Edouard Louis - Historia przemocy - recenzja

Podob­no we Fran­cji całe śro­do­wi­sko gejow­skie czy­ta auto­bio­gra­ficz­ną książ­kę Louisa o tym, jak pisarz padł ofia­rą gwał­tu i nie­uda­ne­go mor­der­stwa na tle sek­su­al­nym. Pol­ska pre­mie­ra nastą­pi­ła — jak na nasze warun­ki — bły­ska­wicz­nie. I bar­dzo dobrze. Histo­ria prze­mo­cy Édo­uar­da Louisa

Przypalona nerka Blooma, czyli “Ulisses” Jamesa Joyce’a

James Joyce Ulisses

Kie­dy zaraz po matu­rze bra­łem się za pierw­szą lek­tu­rę Ulis­se­sa, pod­cho­dzi­łem do niej z typo­wym namasz­cze­niem cha­rak­te­ry­zu­ją­cym nowi­cju­sza wypły­wa­ją­ce­go na głę­bo­ką wodę i spo­dzie­wa­ją­ce­go się natych­mia­sto­we­go wcią­gnię­cia na dno. Ku moje­mu zasko­cze­niu tekst dał mi wię­cej przy­jem­no­ści, niż się spodziewałem.

Europę zniszczył prostak, czyli “Dziennik 1943–1948” Sándora Máraiego

Marai Dziennik 1943-1948

Waż­na lek­tu­ra na trud­ne cza­sy. Sán­dor Márai mógł­by być węgier­skim Pro­ustem, gdy­by nie II woj­na świa­to­wa. Nie­miec­ka oku­pa­cja Węgier spra­wi­ła, że w kil­ka mie­się­cy świat Mára­ie­go, czy­li konserwatywno-demokratyczna kul­tu­ra miesz­czań­ska, prze­stał ist­nieć.   A to, co oca­la­ło po holo­kau­ście, rządach